In de regio waarin ik werk is de school inmiddels al bijna weer drie weken onderweg. Daar waar er natuurlijk nog veel wordt ingezet op groepsvorming en welbevinden, zie je ook dat langzaam wordt verwacht dat kinderen/jongeren voldoen aan de verwachtingen van de leerkracht. Het onderwijs in groep 8 werkt direct hard richting het eindadvies, jongeren in het VO (en dan specifiek in de 1e klas) krijgen steeds meer te maken met huiswerk van alle vakken. En daar ontstaan ook de eerste verschillende ervaringen. Waar veel kinderen hun eigen weg wel al beginnen te vinden, ontstaat er bij anderen een fase van onrust, van een terugtrekkende beweging of zelfs apathisch gedrag.

_{Monitoren van uw kind:}
Voor ons als ouders is het belangrijk om te monitoren hoe het met uw kind gaat. Zie je ineens verandering in gedrag van je kind zoals moelijker in slaap komen, opstandiger gedrag, kortere lontjes of een futloos kind, dan kan het zomaar zijn dat uw kind worstelt met de nieuwe situatie van school. En wat doe je dan als ouder? Hoe reageer je? Ook voor ouders vaak een dilemma, zeker wanneer hulp van je als ouder niet aanvaard wordt en daardoor nog meer conflictsituaties ontstaan. Een vicieuze cirkel van problemen dreigt.

_Handelen:
Natuurlijk hebben kinderen tijd nodig om te wennen en om te ontdekken hoe ze met bijv. huiswerk om moeten gaan. Zij moeten hierin ontdekken op welke manier van leren bij hen past. Vooral het leren plannen is een nog lastige vaardigheid. Dat kost gewoon tijd. Dus schiet als ouder niet te snel in een paniekstand. Blijf in contact met het kind en biedt hulp aan, bijv. door even samen te zitten met een kopje thee en kijkend naar het huiswerk wat op de planning staat. Vraag uw kind op welke wijze het huiswerk wordt gemaakt en geleerd. Biedt aan om eens te overhoren. Op deze wijze blijf je op de hoogte hoe uw kind zich voelt, en ontwikkelt in het omgaan met huiswerk.

Anderszijds, je wilt een kind ook niet compleet laten vastlopen in de “struggle” waarin het zich bevindt. Te lang laten ontdekken kan leiden tot een sterk verminderd zelfvertrouwen en welbevinden. Dat betekent vaak ook meer repareren en een langere weg om het welbevinden en zelfvertrouwen weer te vergroten.

_{Een dun lijntje:}
Kortom.. Een dun lijntje waarop wij ouders balanceren en waarop we onze keuzes en strategie moeten bepalen. Dat is lastig en uitdagend, zeker omdat je het beste wilt voor het kind. Bedenk daarbij dat de strategie van leren van jezelf niet betekent dat dit ook het beste is voor uw kind.

Komt u er zelf niet uit, schakel dan hulp in. Vraag de leerkracht van uw kind om advies, of zoek ondersteuning bij een andere professional. Immers, u hoeft niet alles zelf te weten en te kunnen.